Something’s gotta give now

Rano budzi mnie sygnał telefonu. Patrzę na wyświetlacz i odbieram.
-Halo Jane?-pyta męski głos. Odrywam aparat  na chwilę od ucha. Patrzę dziwnie na niego i z powrotem przykładam. Znowu jakiś fan, który nie wiadomo jak zdobył mój numer telefonu. Już myślę co powiedzieć żeby później wszystko to co powiedziałam nie znalazło się w jakimś szmatławcu.
-Tak, a kto mówi? -pytam nieufnie.
-Jason! Nie poznajesz ludzi?! -śmieje się przyjaciel.
-Naprawdę ? Jest-patrzę na zegarek . Jest godzina dziesiąta. Przyleciałam z Sydney na lotnisko w Londynie o 9.30 . Do domu szłam jakieś dziesięć minut, a przez kolejne dziesięć kładłam się spać. Wychodzi na to, że śpię od dziesięciu minut. Super.
-Przepraszam pani gwiazda. -mówi rozbawiony.
-Jak tylko cię spotkam Jason to zarobisz w łeb. -mówię groźnym, ale zabawnym głosem. Kto mnie nie zna mógłby uznać, że mówię to serio, ale tak nie jest. Nikt nie wyczuwa w moim głosie ironii. Po za nielicznymi osobami jaką jest na przykład Ava.
-Ach już który raz -mówi.
-Do rzeczy! Zaraz lecę na premierę -oznajmiam.
-Mecz. Jutro 18. Masz być -mówi krótko i się rozłącza. Ma na tyle szczęścia, że jutro mam wolny dzień. Zwariuję kiedyś z tą moją gromadką. Wstaję i zaraz odwiedza mnie Megan z gotową już do wyjścia Avą.
-Fiu fiu masz zamiar wyrwać któregoś z One Direction -śmieje się, a ta uderza mnie w bark.
-Ała -nie mogę pohamować śmiechu.
-Ej dziewczyny skupcie się ! Nie chcę retuszować wam siniaków. -odzywa się Megan.
Wystarczyło jej kilkanaście minut i byłam gotowa. Nigdy nie mówię, że świetnie wyglądam, bo to cholernie samolubne, ale teraz musiałam przyznać. Megan się postarała.
-Już na was czekają. -mówi Megan . Wychodzimy przed dom, gdzie czeka na nas czarny Rangerover . Wsiadamy, a w środku już czeka nasz menager. Zawsze zwarty, rozpromieniony i gotowy do roboty. Kiedy on w ogóle śpi? Czasami zastanawiam się, czy nie jest jakimś robotem, który nakręca maszynę do pieniędzy naszej wytwórni . A maszynką jesteśmy my. Jane i Ava. Wszystko nam wytłumaczył. Jak ma wyglądać gala . Najpierw wszyscy zaproszeni goście znajdą się na czerwonym dywanie gdzie będziemy pozować do zdjęć fotoreporterom i innym paparazzi. Później wszyscy pójdziemy na seans, a następnie rozpocznie się after party. Oczywiście plan był bardziej rozległy, ale to tak skrótowo. Dojeżdżamy na miejsce. Wysiadamy z auta. Rozlegają się piski. Macham do kilku fanek i udaje się wraz z Avą na czerwony dywan, który połyskuje fleszami. Zauważam piątkę chłopców zmierzających w naszym kierunku. Wysoki brunet z burzą włosów, blondyn z niebieskimi oczami, były tak wyraźne, że widać je było z dala, mulat z idealnie ułożoną fryzurą, niższy rock mac, przynajmniej na takiego wyglądał oraz piąty z postawioną grzywką.
-Cześć jestem Louis-odzywa się jeden z nich.
-Liam-mówi drugi.
-Harry -burza włosów.
-Niall -mówi słodko całując uroczo nasze dłonie.
-Zayn -dodaje ostatni.
-Ja jestem Jane, a to moja przyjaciółka Ava -przedstawiam nas . Czuje na sobie czyiś wzrok. Dziwnie się czuje. Spoglądam na chłopców, którzy zagadują Avę. Oprócz jednego. Tego z burzą loków. Uśmiecham się nieśmiało, a on odwzajemnia to pewnym, promiennym uśmiechem. Wszyscy udajemy się na premierę filmu This Is Us .

-Film był naprawdę świetny i śmieszny przede wszystkim -wychodzę z sali kinowej w towarzystwie Avy i chłopców. Cały czas adorował mi Harry. Nawet w sali kinowej wygłupialiśmy się rzucając w innych gości popcornem.
-Dzięki -odpowiada Niall.
-Czas na after party ! -krzyczy Liam. Nie sądziłam, że z niego taki imprezowicz.
-Chodźmy.-dodaje Harry.
-Uważaj na niego! To straszny podrywacz! -krzyczy roześmiany Niall. Harry spiorunował go wzrokiem. Hymmm dobrze wiedzieć-pomyślałam.
___________________________________________________________________________
Hej kochani! Dodaję pierwszą część i mam nadzieję, że się Wam podoba :) Liczę na komentarze z Waszej strony i szczere opinie. Podawajcie mi w komentarzach Wasze blogi bardzo chętnie poczytam i zaobserwuję :) Pozdrawiam:
 -Roksana x